بنام خداوند لوح وقلم    خداوند شادی خداوند غم

3428. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ : ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﻧﻴﮑﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻠﺤﻖ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﻧﺪ ؛ ﺩﺍﻧﺶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ، ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎﺭ ، ﻗﺮﺁﻥ ، ﻣﺴﺠﺪ ، ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ، ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺁﺏ ﻭ ﺻﺪﻗﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻠﺎﻣﺘﻲ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ، ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ.
-نهج الفصاحه

https://t.me/joinchat/AAAAAEGmJ3Nz_VwBTYh53Q

3428. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ : ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﻧﻴﮑﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻠﺤﻖ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﻧﺪ ؛ ﺩﺍﻧﺶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ، ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻧﻴﮑﻮﮐﺎﺭ ، ﻗﺮﺁﻥ ، ﻣﺴﺠﺪ ، ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ، ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺁﺏ ﻭ ﺻﺪﻗﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻠﺎﻣﺘﻲ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ، ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ.
-نهج الفصاحه

https://t.me/joinchat/AAAAAEGmJ3Nz_VwBTYh53Q

3421. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ : ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻟﺬﺕ ﻫﺎ (ﻣﺮﮒ) ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻳﺎﺩ ﮐﻨﻴﺪ ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻳﺎﺩ ﻣﺮﮒ (ﻟﺬﺕ) ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻭ ﮐﻢ ﺭﺍ ﮐﺎﻓﻲ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. 3422. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ : ﻣﺮﮒ ، ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﮐﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ. 3423. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ : ﻣﺮﮒ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻫﺪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺭﻏﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ، ﮐﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ. ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﻲ ﻳﺎﺩ ﮐﻨﻴﺪ
-نهج الفصاحه

در روز هفتم- اگر فرزند پسر بود- يك قوچ براى او عقيقه كنند، و اگر دختر بود يك ميش. و اين عقيقه نمودن مستحبّ مؤكّد است و حتى صدقه دادن به پول، جايگزين آن نمى‏شود. و يك چهارم عقيقه را به ماما بدهند.
مستحب است گوشت عقيقه را پخته و مردم را به خوردن آن دعوت كنند، و هر چه تعداد آنان بيشتر باشد بهتر است، اگر غذا پختن ممكن نبود جايز است گوشت را بر فقرا تقسيم نمايند، و مواظب باشند استخوانها شكسته نشوند بلكه آنها را از يك ديگر جدا كنند. پدر و مادر نيز نبايد از عقيقه بخورند.
در روز هفتم سر نوزاد را تراشيده و هم وزن آن طلا يا نقره صدقه داده شود. و اين صدقه با عقيقه در يك محل باشد. اگر از روز هفتم گذشت تراشيدن سر لازم نيست.
هنگام ذبح عقيقه اين دعا را بخواند:
 «بسم اللَّه و الحمد للَّه و اللَّه أكبر إيمانا باللَّه و ثناء على رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله، اللّهمّ اخسأ عنّا الشّيطان الرّجيم و الحمد للَّه ربّ العالمين».
 «بنام خدا و سپاس خداوند را و خداوند بزرگتر است. در حالى كه ايمان به خداوند داشته و بر پيامبر خدا و آل او درود مى‏فرستم اين حيوان را ذبح مى‏كنم. خداوندا، شيطان رانده شده را از ما دور گردان، و همه ستايش‏ها مخصوص خداوند پروردگارجهانيان است».
و بر خلاف يهوديان هر دو گوش بچه را سوراخ كنند.
از دستورات ضرورى براى مردها ختنه كردن است‏

الآداب الدينية للخزانة المعينية با ترجمه عابدى، ص: 307

‏
1- ... راوى مى‏گويد از امام رضا عليه السّلام پرسيدم كسى كه فاطمه دختر امام كاظم عليه السّلام را زيارت نمايد، چه ثوابى دارد؟ فرمودند: كسى كه او را زيارت كند، بهشت از آن اوست.

 ابو سعيد خدرى كه او از پيغمبر (ص) روايت كرده كه‏ چون روز قيامت شود، حقتعالى مر او على (ع) را فرمايد: كه بيفكنيد دشمنان خود را در دوزخ و درآريد دوستان خود را ببهشت. 146 آيه 8 از سوره الذّاريات: إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ بدرستى كه شما اى اهل مكه هر آينه در گفتار مختلفيد نسبت به پيغمبر (ص) كه گاهى شاعر و گاهى ساحر و گاهى مجنون ميگوئيد، يا نسبت بقرآن كه او را شعر و كهانت و مفترى و اساطير الاوّلين ميخوانيد.
علىّ بن ابراهيم رحمة اللَّه از حضرت باقر (ع) نقل ميكند كه اختلاف در ولايت امير المؤمنين (ع) است كه هر كس بر ولايتش مستقيم باشد به بهشت رود و هر كه مخالفت كند بدوزخ رود.
147 آيه 4 از سوره الطّور: وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ و سوگند بخانه آبادان يعنى كعبه معظّمه و معمورى آن به زيارت حاجيان و بعضى آورده‏اند كه معمور است بواسطه اينكه حضرت على عليه السّلام آنجا متولّد شد و سبب آن شد كه آن را از ارجاس بتان پاك، ساخت و موجب معموريتش شد.
يا بيت المعمور صراخ است كه مقابل كعبه واقع شده در آسمان هفتم و معمور بكثرت طواف ملائكه است يا دل مؤمن است و معمورى آن بمعرفت و اخلاص است.

الفين-ترجمه وجدانى، ص: 862

امام رضا عليه السّلام  از پدرانش عليهم السلام در پرسشهاى شامى از أمير- المؤمنين عليه السّلام است كه گفت: بمن خبر ده از روز چهارشنبه و بد فالى مردم بدان و گرانى آن و چه چهارشنبه‏ايست، فرمود: آخر چهارشنبه ماه كه محاق باشد و در آن قابيل برادرش هابيل را كشته، و روز چهارشنبه ابراهيم عليه السّلام بآتش افكنده شده، چهارشنبه در منجنيق نهاده شده، چهارشنبه خدا فرعون را غرق كرده، چهارشنبه خدا قوم لوط را زيرورو كرده،

حضرت صادق عليه السّلام بواسطه پدران گرامش عليهم السّلام نقل نموده كه حضرت علىّ عليه السّلام فرمود: در خدمت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بعد از اداى نماز صبح در مسجد نشسته بودم كه آن حضرت برخاسته و حركت نمودند و من نيز با آن حضرت روانه شدم، و رسم آن حضرت اين بود كه به هر جايى كه مى‏خواستند بروند مرا مطّلع مى‏فرمودند، و هر گاه توقّف در آن محلّ طول مى‏كشيد من به آنجا مى‏رفتم تا ببينم چه خبر شده، زيرا قلب من حتّى براى زمانى كوتاه فراغ و دورى آن حضرت را طاقت نمى‏آورد، پس به من فرمود: من به خانه عائشه مى‏روم،

 از حضرت صادق عليه السّلام نقل است كه فرمود: وقتى كه امير المؤمنين را از خانه بيرون كشيدند، در پى او حضرت زهرا بيرون آمد، و تمام زنان بنى هاشم با او همراه شده تا اينكه به نزديكى قبر پدر خود رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله رسيد به جماعت داخل مسجد گفت:
دست از سر پسر عمويم برداريد، كه سوگند به آنكه محمّد؛ پدرم را به درستى به رسالت مبعوث فرمود اگر او را رها نكنيد موهايم را پريشان مى‏كنم و پيراهن پدرم را بر روى سر خواهم گذاشت، و خدا را به دادرسى و يارى خود طلب خواهم نمود، و در پيشگاه حقّ هرگز صالح نبىّ از پدرم و ناقه و بچّه آن از من و فرزندانم گراميتر و محبوبتر نبودند!!.
سلمان گفت: من نزديك آن حضرت بودم، و بخدا سوگند پس از اين سخنان متوجّه شدم كه ديوارها و ستونهاى مسجد به حركت آمد، با ديدن اين منظره خود را به آن صدّيقه نزديكتر ساخته و گفتم: اى بانو و سرور من، خداوند متعال پدر تو را بعنوان رحمت براى جهانيان مبعوث فرمود، شايسته نيست كه شما خواستار عذاب و نقمت امّت باشى! پس از آن اوضاع به حال عادىّ بازگشت، و آن حضرت نيز به منزل خود مراجعت فرمود.