دروغ انحراف نفس از پويش راستى است . انسان دروغگو از لحاظ صداقت ، راستى و درستى روحا بيمار است و عوارض اين مرض ؛ تزوير، نفاق ، فريب ، خيانت ، ريا، خلف وعده ، عهدشكنى و انحطاط از انسانيت است .
علاوه بر آن كه صفت دروغ در نفس خود زشتى است ، انسان دروغگو را نيز هم چون عضو فاسدى در اجتماع به خرابى مبانى اجتماعى بر مى انگيزد.
بديهى است كه اين عضو فاسد موجبات فساد اعضاى ديگر را نيز فراهم خواهد ساخت .
امام صادق (ع) در باب اين بيمارى خطرناك روحى چنين فرموده :
1 - هيچ گاه دردى كينه توزتر از دروغ نيست .
2 - آن كس كه دروغش بيشتر باشد، فروغ جانش ضعيف تر است .
3 - آن كس كه زبانش راست مى گويد كردارش پاك و مقدس است .
4 - شراب و دروغ كليد مفاسد و شرورند و در عين اين كه دروغ بدتر از شراب است .
5 - زنهار از هم نشينى با دروغگويان بپرهيزيد زيرا دروغگو در حالى كه مى خواهد به شما سودى برساند زيان خواهد رسانيد دروغگو دور را براى تو نزديك و نزديك را براى تو دور خواهد ساخت .
نظرات شما عزیزان: