مدت سى سال بود كه من زنى را صيغه نكرده بودم و خيلى مايل بودم باين كار نامه‏ اى براى حضرت عسكرى عليه السّلام نوشتم در ضمن زنى را در همسايگى خود سراغ داشتم كه ميگفتند خيلى زيباست باو تمايل پيدا كردم ولى زن بدكاره ‏اى بود كه گريز و پرهيزى نداشت بهمين جهت من بی ‏ميل شدم بعد در دل با خود گفتم چنين بما دستور داده‏ اند كه زن زناكار را صيغه كن كه باين كار او را از يك حرام باز داشته ‏اى بالاخره در نامه خود از حضرت امام حسن عسكرى در مورد متعه اجازه خواستم و مشورت كردم و سؤال كردم آيا پس از گذشت اين مقدار سال جايز است متعه برايم.
در جواب نوشت: با اين كار خود سنتى را زنده ميكنى و بدعتى را از بين ميبرى هيچ اشكالى ندارد ولى مبادا با آن زن معروفه كه همسايه ‏ات هست چنين كارى بكنى گرچه در دل چنين تصميمى را داشتى، آباء گرامم فرموده ‏اند زن زناكار را صيغه كن تا از كار حرام او جلوگيرى كنى اما اين زن شهرت بزنا دارد و بی ‏حيا است چون همسايه تو است ميترسم جريان منتشر شود و برايت ضررى ببار آورد.
بواسطه نامه ‏اى كه آن جناب نوشته بود از اين كار خوددارى كردم و او را صيغه نكردم ولى شاذان بن سعد يكى از دوستان او را صيغه كرد جريان كارش مشهور شد تا بالاخره بسلطان رسيد و بواسطه اين كار او را جريمه‏ اى سنگين كردند خداوند مرا ببركت مولايم از اين پيش آمد نگه داشت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: